พูดไมส่ออกบอกไม่ถูก

เนื้อเรื่อง

      ฉันแอบชอบรุ่นพี่คนหนึ่ง  เขาหล่อมาก  ตัวสูงปรี๊ด เป็น
นนักีฬาโรงเรียนด้วยนะ  ติดตรงที่เขาหยิ่งมาก  มีผู้หญิงจีบเขาหลายคน
แต่เขาไม่สนใบจใครเลย  กลายเป็นเรื่องท้าทายที่สาวๆอยากเอาชนะใจเขา
บรวมทั้งฉันด้วย  ถึงฉันจะไม่สวย  และกำลังอวบระยะสุดท้าย  (ยังไม่อ้วน
แต่เกือบละ)  แต่ฉันก็มีสิทธิเข้าแข่งขันในสนามหัวใจครั้งนี้ไม่ใช่หรอ

     ฉันแอบมองรุ่นพี่ซ้อมบาสทุกวัน  เหงื่อที่ไหลโซมกายทำให้เขามีเสน่ห์
น่าหลงใหลมาก  ทำยังไงฉันถึงจะได้ใกล้ชิดเขานะ  รุ่บนพี่ทำหน้าดุ๊ดุจนไม่มีใครกล้า
เข้าใกล้  ทำไมเขาถึงได้เย็นชาแบบนี้  ถ้าเป็นพระเองละครคงน่ากรี๊ด  แต่นี่มันชีวิต
จริงมันน่าอึดอัดยังไงไม่รู้  บ่นไปอย่างนั้นแหละ  ถึงพี่เขาจะไม่ใช่พระเอกละคร  แตต่ฉันก็กรี๊ดเขาอยู้ดี
     อ๊ะ!  รุ่นพี่ต้องหิวน้ำแน่เลย  ฉันไปซื้อน้ำให้เขาดีกว่า  "น้ำค่ะพี่ไม้" ฉัน
ส่งกระป๋องโค้กให้รุ่นพี่อย่างขวยเขิน  พี่ไม้มองฉันด้วยสายตานิ่งเฉย  "พี่ไม่กินน้ำอัดลม"
เขาปฏิเสธเสียงแข็ง  "พี่เห็นน้องมา ด้อมๆ มองๆ  ที่โรงยิมหลายวันแล้วน้องต้องการ
อะไร"  ถามแบนี้ฉันไปไม่เป็นเลยอ่ะ หน้าฉัน มือเท้าฉันเย็นเฉียบไปหมด  ทำไมฉัน
ต้องกลัววเข้าด้วยนะ  "หนูก็แค่อย่างดูพี่ซ้อมบาส"
     "ทีหลังไม่ต้องมาเลยนะ  พี่รำคาญ พี่ไม่คิดจะมีแฟนโรงเรียนเดียวกันหรอก
พี่จะไปหาแฟนตอนเรียนต่อกรุงเทพ  มีคนสวยๆ  หุ่นดีๆ  เ